• Resultaten laden...

‘Mijn thuistelefoon was het calamiteitennummer’

De loopbaan van Harry Nieuwesteeg (63) leest als een geschiedenisboek van de asbestbranche. Hij heeft er in de afgelopen drie decennia een spoor van innovatie, professionaliteit en bijzondere verhalen achtergelaten. Nu gaat hij met vervroegd pensioen. “We waren een beetje cowboys in het begin, maar kijk wat we bereikt hebben. Dat maakt me trots.”

23 december 2024 | 6 min leestijd

OP DEZE PAGINA

Neem contact op

Van asbestpionier tot globetrotter

Het is donderdagmiddag als Harry voor een van de laatste keren door de gangen van het RPS-kantoor in Breda wandelt. Binnen in het gebouw bruist het van de activiteit. Analisten werken in moderne laboratoria aan de analyse van allerlei (gevaarlijke) stoffen, collega’s overleggen in een van de vergaderzalen achter een draadloze beamer.  “Hoe anders was dat toen ik hier in 1990 begon bij het toenmalige Ascor,” steekt Harry glimlachend van wal. “We zaten met vijf man op een klein kantoortje en hadden de focus op milieubeheer en analyse. Maar al snel besloten we ons te richten op asbest, arbo en bodem.”

RPS-artikel-harry-nieuwesteeg-asbestlint

Pioniersjaren

Die beginjaren waren zwaar. Het bedrijf leed verlies en vaak stond Harry er alleen voor. “Je nam ’s morgens zelf de telefoon op, sprong in de auto en ging een paar uur later aan de slag. Alles zonder protocollen of richtlijnen. Het was echt pionieren.”
Hij vertelt over nachtelijke telefoontjes en onverwachte opdrachten. “Dan word je gebeld door de Boerenbond, omdat er per ongeluk asbest in een graansilo terecht was gekomen. Sta je in het weekend voor een toren silo’s van 35 meter hoog. Je denkt: ‘hoe ga ik dat in hemelsnaam doen?’”

Een brand in het centrum van Teteringen staat hem ook nog helder voor de geest. “Het centrum van Teteringen lag onder de asbest na een brand. Door bevroren bluswater was dit moeilijk te verwijderen. Aan ons de taak om ’s nachts een plan van aanpak te schrijven en door directievoering, onderzoek, begeleiding en vrijgave het project snel tot een goed einde te krijgen.”

Of wat te denken van die schuurbrand tijdens nieuwjaarsnacht. “Word je rond vijf uur in de ochtend gebeld en ben je een uur later de hele omgeving aan het afzetten. In die tijd werd ik nog gebeld op mijn thuistelefoon, dat diende als noodnummer. Je moest roeien met de riemen die je had. Het was hard werken, maar we kregen het samen wel altijd voor elkaar,” kijkt hij opgetogen terug op die tijd.

RPS-artikel-harry-nieuwesteeg-voam

Groeien en professionaliseren

Vanaf 1992 begon het bedrijf te groeien. “We verdubbelden bijna jaarlijks. Binnen tien jaar hadden we 90 medewerkers en werden we een van de grootste spelers in Nederland.”
Die groei werd nog versterkt door de overname door RPS in 2001. “Het werk werd professioneler. Er kwamen afdelingen als HR en finance bij. En de projecten werden groter: Defensie, Rijkswaterstaat, Shell. We waren overal bij betrokken.”

Harry groeide mee. Hij begon als milieuadviseur, asbestlaborant, bodemonderzoeker en asbestinventariseerder. Daarna vervulde hij rollen als teamleider, operationeel directeur en divisiedirecteur van de vastgoeddivisie. Ook nam hij verantwoordelijkheid in de sector. Als (vice-)voorzitter van de brancheorganisatie VOAM en lid van het Centraal College van Deskundigen werkte hij aan landelijke certificeringen en kwaliteitsnormen. “We hebben opleidingen opgezet en normen ontwikkeld. Dat heeft de sector echt verder gebracht. Maar er is nog steeds werk aan de winkel.”

RPS-artikel-harry-nieuwesteeg-grote-kerk

Bijzondere ervaringen

Zijn werk bracht Harry op unieke plekken. “De Grote Kerk in Den Haag vrijgeven vond ik indrukwekkend. Maar ook Schiphol, Hoog Catharijne,  Erasmus MC en offshore projecten zal ik nooit vergeten. Voor Defensie heb ik bodemonderzoek gedaan in Turkije en Kroatië.”

Hij glimlacht bij de herinnering aan minder glamoureuze momenten. “Bij een varkensstalbrand zat asbest in de mestput. We moesten met touwen en emmers mest omhoog halen. Daarna droogden we het op het lab en analyseerden het. Het hele lab stonk, maar het moest gebeuren.”

De afwisseling hield het spannend. “Je moet een beetje een vakidioot zijn. Dit werk vraagt om doorzettingsvermogen en creativiteit. Maar het gaat verder dan dat. Het draait om professionaliteit, samenwerking en vertrouwen.” Die instelling zorgde ervoor dat Harry altijd uitdagingen aanging, hoe complex ze ook waren. “Er is niets mooier dan een moeilijk project succesvol afronden. Dat gaf altijd veel voldoening.”

<< Foto: Impressie van de Grote Kerk in Den Haag.

Reflectie op de sector

Als iemand met decennia ervaring kijkt Harry kritisch naar de huidige staat van de asbestsector. “De laatste jaren is er weinig vooruitgang geboekt. We wachten al jaren op nieuwe beleidsregels. Innovatie staat stil omdat de branche in onzekerheid verkeert. Het ministerie moet sneller duidelijkheid geven. Dan kunnen bedrijven investeren en verder bouwen. Eind 2025 komt er een nieuw EU-beleid, waardoor we al jaren on-hold staan. Ben benieuwd. We weten al wel beetje wat er aan zit te komen. Verwijdering gaat onder vergunningsplicht vallen, inventarisatie zal wel blijven bestaan.  Eindcontrolemeting gaat veel meer met elektronenmicroscopie plaatsvinden tijdens asbestverwijdering.”

Hij wijst op de complexiteit van het huidige handhavingssysteem. “Er zijn te veel controlelagen. Iedereen voert die controles op zijn eigen manier uit. Dat werkt demotiverend voor mensen in de praktijk. Het systeem moet eenvoudiger, eenvoudiger en gebaseerd worden op vertrouwen.”
Zelf heeft Harry altijd gestreefd naar samenwerking op basis van een professionele en positieve insteek. “Of het nu met ministeries was, omgevingsdiensten of collega-bedrijven, ik geloof in samen werken aan oplossingen. Dat is de enige manier om een veilige en gezonde werkomgeving te creëren.”

RPS-artikel-harry-nieuwesteeg-collegas

Familiegevoel

Wat Harry het meeste zal missen, zijn de mensen. “We hadden een familiegevoel. Iedereen kende elkaar, ook privé. Je wist wie iemands partner was of hoe hun kinderen heetten. Dat gaf een bijzondere band. Ik vind het mooi om te zien dat hier nog steeds mensen rondlopen met wie ik al 25 jaar samenwerk.”

Hoewel zijn afscheid gepaard gaat met een lach en een traan kijkt Harry uit naar een nieuw hoofdstuk. Want stilzitten, dat zit niet in de planning. “Het vak blijft me boeien, daarom ga ik me als freelancer inzetten als auditor bij de Raad van Accreditatie. Zo blijf ik mijn kennis delen en de sector ondersteunen.”

Naast zijn werkplannen heeft Harry ook persoonlijke doelen. “Ik wil een cursus economie en kunstgeschiedenis volgen. Geschiedenis was altijd al mijn passie. Wist je dat ik vroeger leraar geschiedenis ben geweest?” Verder gaat hij samen met zijn vrouw, die al met pensioen is, op avontuur. “We hebben een camper gekocht. Zo’n witte van zeven meter. In april vertrekken we voor zes weken naar Spanje en Portugal. Rustig rondreizen, de omgeving verkennen en genieten. Daar kijk ik enorm naar uit.”

>> Foto: Harry Nieuwesteeg: “Het familiegevoel met mijn collega’s ga ik het meeste missen.”

Vier vragen voor Harry

Wat is het meest bijzondere project dat je hebt gedaan?
Het project na de brand in het centrum van Teteringen.

Wat betekent asbest voor jou?
“Een vakgebied dat altijd in beweging blijft. In tegenstelling tot in de beginjaren wordt er nu in de branche goed met elkaar samengewerkt naar een hoger kwaliteitsniveau. Het is complex, maar dat maakt het zo boeiend.”

Wat zou je veranderen aan de branche?
“Meer vertrouwen in plaats van wantrouwen. En duidelijk beleid waar we mee verder kunnen.”

Wat is jouw boodschap voor de volgende generatie?
“Blijf samenwerken. Denk niet in concurrentie, maar in kwaliteit en oplossingen.”

Gerelateerd nieuws

Asbestsanering Paleis Het Loo: uitdagende klus

Paleis Het Loo behoort tot de meest populaire musea van Nederland. Door veranderende behoeften en wensen en noodzakelijk onderhoud is het tijd voor een grootscheepse renovatie en uitbreiding. Maar een historisch paleis strippen en het asbest daaruit verwijderen, is andere koek dan een doorsnee kantoorpand uit de jaren tachtig. Hoe kun je dat zorgvuldig doen, zodat de kracht en schoonheid van het paleis intact blijven?

06 november 2019 | 4 min leestijd

Gerelateerde diensten

    Get in touch