Vrachtschepen krijgen ruimte op Julianakanaal

De Maasroute is voor vrachtschepen een van de belangrijkste scheepvaartverbindingen binnen Europa. In opdracht van Rijkswaterstaat moet deze route geschikt gemaakt worden voor grotere binnenvaartschepen. Dit gebeurt onder meer door het Julianakanaal langs de Maas te verbreden en te verdiepen.

RPS heeft voor enkele trajectdelen van het Julianakanaal een dijkverlegging en verschillende bodemafdichting en -beschermingsmaatregelen ontworpen voor aannemer Van den Herik Sliedrecht. Zo zorgen we ervoor dat de Maasroute tussen Maastricht en Nijmegen ook in de toekomst een diepe vaarroute van formaat blijft.

Foto: De aanleg van passage Noord.

RPS heeft in de voorbereidingsfase en in het ontwerp ruim aandacht besteed aan de technische uitdagingen voor de hoogteligging en laagopbouw van de afdichting en bescherming van de bodem en (onderwater)taluds van het kanaal. Zo zijn er voor beide trajectdelen van het Julianakanaal aparte afdichtings- en beschermingsmaatregelen voor de bodem en taluds ontworpen. Voor het bepalen van de afmetingen van de nieuwe dijk langs het passeervak heeft RPS stabiliteits- en zettingsberekeningen uitgevoerd.

Van den Herik heeft Passeervak Noord in drie fasen uitgevoerd binnen tijdelijke damwandkuipen. Zo kon er ‘droog’ gewerkt worden. Dit heeft als grote voordeel dat het resultaat van de werkzaamheden zichtbaar is. Na het droogpompen van de damwandkuip heeft de aannemer de bodem ontgraven en het kanaal verbreed. Daarna zijn de afdichting en de bescherming aangebracht op de bodem en het talud. De bescherming op de bodem en het talud bestaat uit een laag breuksteen. De losse breuksteen is letterlijk ‘in beton gegoten’ door het inbrengen van betonmortel in de holle ruimtes tussen de stenen. Hiervoor is gekozen omdat de vaste laag breuksteen bescherming moet bieden tegen hoge stroomsnelheden van hoofd- en boegschroeven van de schepen. Deze vaartuigen moeten weer op snelheid komen na passage van het passeervak.

Bij de Hemelbeekduiker is het werk ‘in den natte’ uitgevoerd. Op een geschikte landlocatie is de bodemafdichting verbonden aan een zinkstuk en vervolgens over het kanaal getransporteerd naar de locatie van de Hemelbeekduiker. Na de juiste positionering is het zinkstuk afgezonken met grind en losse breuksteen. Op de plek van de aansluiting op de aanwezige bodembescherming en bovenop de duiker is de laag breuksteen vastgelegd met onderwaterbeton. Zo is een waterdichte aansluiting gecreëerd en is de bodembescherming op de duiker bestand gemaakt tegen stromingen ten gevolge van passerende schepen.

In 2023 moet de moderne Maasroute klaar zijn.