Veiligheidsheidsbeoordeling voorlanden Hollandsche IJssel en de Lek

Buiten de gebaande paden zoeken naar een werkwijze voor de veiligheidsbeoordeling van de voorlanden langs de Hollandsche IJssel (normtraject 14-1) en de Lek (normtraject 15-2). RPS deed het met hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard. Lees hoe zij onder meer met de faalpadenmethode tot een pragmatische en kwalitatieve onderbouwing voor de verschillende faalmechanismen kwamen.

Voor het beoordelen van de primaire waterkeringen zijn binnen het domein van hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard al diverse klussen gedaan. Maar hoe staat het met de sterkte van de specifieke gebieden tussen deze dijken en de rivier, de zogenaamde voorlanden?

Deze stukken land liggen versnipperd over het traject langs de Hollandsche IJssel en de Lek. Je vindt er grasland, bosrijk- en recreatiegebied, maar ook woningen en bedrijvigheid. Binnen de ITA-overeenkomst voor het waterkeringperceel kregen onze adviseurs waterkeringen de vraag om te beoordelen of deze voorlanden voldoen aan de gestelde faalkanseisen vanuit waterveiligheid. Op basis van die bevindingen kan mogelijk ook de achterliggende kering worden goedgekeurd.

Om meer inzicht te krijgen in de faalmechanismen van de voorlanden waren de eenvoudige en gedetailleerde beoordelingen in een eerder stadium al doorlopen. Voor de laatste Toets op maat moest een pragmatische oplossing gevonden worden. Met de inzet van de faalpadenmethode zijn de verschillende gebeurtenissen beschreven die leiden tot een overstroming. Indien er bijvoorbeeld een constructie in het voorland aanwezig is, dient deze immers eerst te falen voordat de stabiliteit van de achterliggende dijk in gevaar kan komen.

Op basis van ervaringen en inzichten van het waterschap en RPS zijn alle gebeurtenissen in dit proces geanalyseerd. Wat speelt er nu specifiek per vak op het voorland?
Ondanks de coronaperikelen zijn hiervoor alle digitale communicatiemogelijkheden succesvol benut. Voordeel was dat beide partijen uit eerdere projecten al vertrouwd waren met elkaars werkwijze.

Zo is op basis van de rekenregels, redeneerlijnen en analyses aangetoond dat de voorlanden toch aan de gestelde faalkanseisen voldoen. En kwam het waterschap uiteindelijk toch tot een gedegen totale beoordeling van de veiligheid van de voorlanden van de primaire waterkeringen.